Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

Στην αρχή διατυμπάνιζαν με κάθε ευκαιρία
οτι θα γινόμουν μεγάλος και τρανός.
Τους πίστεψα.
Έπειτα θεώρησαν πως στράβωσα κάπου στη πορεία
και θα γινόμουν τελικά φλύαρος τεμπέλης.
Τους πίστεψα και πάλι.

Ε, λοιπόν για χρόνια ξεσκίζονται οι σάρκες μου
στα δόντια των δυο τερατόμορφων εαυτών
που κατασκεύασε η νοσερή τους φαντασία.



ΤΕΜΝΟΝΤΕΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Eίδα στ' όνειρο μου πως πέθανε ο ποιητής Σεφέρης.
Φορέσαμε λέει βαθιά συγκινημένοι τα πιό μαύρα μας ρούχα
και πήγαμε οικογενειακά στην κηδεία
η οποία μετατράπηκε σε λαική διαμαρτυρία.

Όταν ξύπνησα, έφτιαξα καφέ και κάθησα στο γραφείο
να διαβάσω τον ημερήσιο τύπο.
''Απεβίωσε ο ποιητής της έβδομης τέχνης,
Θόδωρος Αγγελόπουλος'', έγραφε το Βήμα.

Στην αρχή σκέφτηκα:
ένας κομμουνιστής καλλιτέχνης χάθηκε.
Έπειτα το διόρθωσα και είπα πως
ένας μεγάλος έλληνας κομμουνιστής χάθηκε.
Τελικά κατέληξα. Ένας μεγάλος Έλληνας χάθηκε.



Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Η ΣΤΙΓΜΗ

Δεν θέλω τίποτα άλλο
Παρά μονάχα προετοιμασμένος κατάλληλα να είμαι
Εκείνη τη στιγμή
Να μην αιφνιδιαστώ
Οι υποδοχές μου απο χρόνια να έχουνε γλυκάνει
Μονάχα για εκείνη τη στιγμή.
Δεν θέλω τίποτα άλλο.


ΕΚΟΥΣΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Μιλούσε ώρες ατελειώτες
για το μυστηριακό των άστρων σύμπαν
ξεχνώντας ολότελα πως με τη παθητική της στάση
ήταν συνένοχη στο μεγάλο συρματόπλεγμα του κόσμου.