Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Μπρος στο θάνατο των άλλων

ευθυγραμμιζόμαστε για λίγο ανήμποροι

ελάχιστοι γινόμαστε

κάποιο θρόισμα φθινοπωρινό

χωρίς προοπτική.

ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ

Τελευταία στα ταξίδια μου

αποφεύγω να έχω φωτογραφική μηχανή

σκεφτόμενος πως έτσι θα γράφω περίσσοτερο.

Ίσως πάλι απλώς συνήθησα να διαστρεβλώνω τις μνήμες μου
για να πονάω λιγότερο.

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΙΙ

Μονάχα για ένα απόγευμα
από μνήμες τα πόδια μου γυμνά

μ’ ανεβασμένα τα μπατζάκια

σκαλί σκαλί ν’ ανέβω
την πελώρια σκάλα σου

και μ’ ένα πήδο να βρεθώ από τη Σύμη

στην Ιθάκη.

Moνάχα για ένα απόγευμα Θεέ μου

να χαθώ διάφανος
στις ευθείες της δημιουργίας σου.